Słodko-gorzki rok “Lewego”. Martwi jedna zmiana [OPINIA]

2025 był znakomitym rokiem dla Roberta Lewandowskiego. Sięgnął z Barceloną po cztery trofea. Ale już druga połowa roku niepokoi – wpływ Polaka na losy drużyny Hansiego Flicka staje się coraz mniejszy.

Barcelona skończyła 2025 rok bardzo udanie. Wyjazdowe zwycięstwo z Villarreal (2:0) pozwoliło ekipie z Katalonii utrzymać nie tylko pozycję lidera La Ligi, ale także bezpieczną, 4-punktową przewagę w tabeli nad Realem Madryt.

Drużyna Hansiego Flicka jest w drugiej części tego sezonu miażdżąco regularna. Ostatniej porażki doznała w El Clasico (1:2), a było to 26 października. Przez dwa kolejne miesiące odniosła osiem kolejnych zwycięstw ligowych. Co prawda w Champions League już tak kolorowo nie było (“Barca” jest 15. w tabeli), ale tam jeszcze wszystko jest do nadrobienia.

W ostatnim swoim meczu w 2025 roku Robert Lewandowski wszedł na boisko na końcowe pół godziny, ale znaczącej roli w zwycięstwie Barcelony nie odegrał. Niestety, w jego przypadku zaczyna to ostatnio być regułą.

ZOBACZ WIDEO: Jak Lewandowski jest traktowany w kadrze? Brzęczek odsłonił kulisy

Na ten moment Polak przegrywa rywalizację z Ferranem Torresem, ale być rezerwowym w Barcelonie to jeszcze nie wstyd. Przecież meczów w podstawowym składzie nie zaczyna także taki Marcus Rashford. Gorzej, że wpływ Roberta na poczynania drużyny robi się coraz mniejszy.

Polak rozegrał w tym sezonie 18 meczów w barwach Blaugrany i zdobył osiem goli, zanotował dwie asysty. Cały ten dorobek zgromadził wyłącznie w La Liga, bo pięć spotkań w Lidze Mistrzów (w sumie 248 minut), to były puste przebiegi.

Oczywiście pod względem sukcesów 2025 rok był dla Roberta znakomity. Z “Barcą” wygrał La Ligę, Puchar Króla i Superpuchar Hiszpanii, a w Lidze Mistrzów, dotarł do półfinałów, w których trzeba było uznać wyższość Interu Mediolan. Ale, co nie mniej ważne niż wymierne sukcesy, Barcelona wiosną grała najbardziej widowiskowy futbol na świecie. Traciła sporo bramek, ale jeszcze więcej strzelała. Rozgrywała szalone mecze, a rywali porażała
swoją jakością w ofensywie. O jej sile stanowiło unikalne “El tridente”: genialni na flankach Raphinha i Lamine Yamal oraz finalizujący perfekcyjnie ich akcje Robert Lewandowski.

Polak zdobył w minionym sezonie 27 bramek w lidze, 3 w Pucharze Króla, 1 w Superpucharze Hiszpanii oraz 11 w Champions League. Razem stanowi to aż 42 trafienia, co oczywiście dało mu miano najskuteczniejszego piłkarza Barcelony poprzedniego sezonu (drugi Raphinha zanotował 34 gole, a trzeci Ferran Torres – 19).

Ta statystyka najlepiej oddaje jak ważną postacią “Barcy” był Lewandowski.

Właśnie, istotne jest tu słówko “był”, bo to pasmo sukcesów wydarzyło się w pierwszej połowie roku. Druga, niestety nie była już tak efektowna dla kapitana reprezentacji Polski. Co prawda Barcelona jest liderem La Liga, ale wpływ Roberta na losy drużyny Hansiego Flicka jest już coraz mniejszy i zaczyna to wyglądać już na pewną tendencję.

Polak tylko osiem razy wychodził w podstawowym składzie i to też częściej w pierwszej połowie tego sezonu. Ostatniego gola “Lewy” zdobył miesiąc temu, 22 listopada w meczu z Athletic Bilbao. Czyli jak na Roberta, co najwyżej średnio.

Jak to wpłynie na jego przyszłość? Co chwile pojawiają się informacje, że w przyszłym sezonie Polak nie zostanie w Barcelonie, ale trafi do innego klubu. Swego czasu najczęściej wymieniano AC Milan (już nieaktualne), dość często wskazywano na kierunek saudyjski, a ostatnio najczęściej padały nazwy klubów MLS: Inter Miami, Chicago Fire czy New York Red Bulls.

Nie oznacza to wcale, że Robert wybiera się do Ameryki. Oznacza to jedynie tyle, że Pini Zahavi, agent “Lewego” i sam zawodnik już rozpoczęli swoją grę. Lewandowski – póki co – tę Amerykę traktuje wyłącznie jako kartę negocjacyjną w rozmowach o przedłużeniu kontraktu z Barceloną. Bo to jest jego prawdziwy priorytet.

Stany Zjednoczone to dla niego opcja rezerwowa, na wypadek, gdyby nie udało się dogadać z klubem z Katalonii. A na wyjazd do Ameryki nie będzie za późno nawet po kolejnym sezonie w La Liga (2026/2027). Na dzisiaj Lewandowski ma ciągle jeszcze duże ambicje sportowe. Zresztą związane nie tylko z klubem.

Przypomnijmy, że w marcowych barażach reprezentacja Polski powalczy o wyjazd na mundial, który odbywa się m.in. właśnie w USA.

Jeśli kadrze Jana Urbana udałoby się w półfinale baraży pokonać Albanię w Warszawie, a później poradziłaby sobie na wyjeździe ze zwycięzcą meczu Ukraina – Szwecja i Polska pojechałaby na turniej finałowy, pozycja negocjacyjna Lewandowskiego w ewentualnych rozmowach z klubami z USA mocno by się poprawiła.

Bądźmy szczerzy, na dziś “Lewy” nie może się pochwalić zbyt dużą rozpoznawalnością w Stanach. Ale udział w amerykańskim mundialu mógłby tę rozpoznawalność nieco poprawić. Zresztą warto pamiętać, że w listopadzie Lewandowski poleciał właśnie do Nowego Jorku, by symbolicznie uruchomić biało-czerwone oświetlenie na Empire State Building. Niby chodziło o polski akcent na Święto Niepodległości, ale niewątpliwie był to także element promocji marki własnej Roberta na rynku amerykańskim.

Jedno jest pewne. Pomimo tego, że co chwila będą się w mediach hiszpańskich pojawiały “fajerwerki” o kolejnych potencjalnych pracodawcach Roberta, to do marca, a może nawet kwietnia, żadne ostateczne decyzje nie zapadną.

O jego przyszłości zadecyduje to, w jakiej formie będzie w pierwszych miesiącach 2026 roku. Czy będzie w stanie wrócić do dyspozycji z wiosny w poprzednim sezonie, gdy był jednym z liderów Barcelony, czy raczej z każdym kolejnym meczem będzie widać po nim, że upływ czasu nie oszczędza nikogo.

Co ważne, żeby pozostać na kolejny sezon w drużynie Hansiego Flicka, “Lewy” wcale nie musi dokonywać cudów. Może wchodzić z ławki, czy być wcześniej zdejmowany z boiska przez trenera, ale musi mieć swoje “akcenty”, czyli gole i asysty. Nie może dopuścić do tego, by w Katalonii zapanowało przeświadczenie, że wyniki Barcelony nie zależą już od Roberta. Że z nim czy bez niego, nie ma różnicy, bo “Barca” tak samo wygrywa, albo tak samo przegrywa.

Okoliczności mogą sprzyjać Polakowi w tym sensie, że na teraz Hansi Flick potrzebuje w pierwszej kolejności wzmocnienia obrony. Dziury po lekkomyślnym wypuszczeniu latem z klubu Inigo Martineza nie udało się zasypać. W sobotę na treningu Andreas Christensen doznał poważnej kontuzji, która eliminuje go z gry na wiele tygodni. Na dodatek Ronald Araújo przeżywa załamanie mentalne i nie wiadomo kiedy wróci do gry.

Barcelona będzie musiała wydać pieniądze na klasowych obrońców. A że w kasie pustki, na szukanie drogich napastników zwyczajnie Katalończyków nie będzie stać.

Lewandowski ze znacząco obniżonym kontraktem będzie najtańszą, bezpieczną opcją. O ile wiosną Robert przekona cały świat, że jeszcze wcale się nie kończy.

Dariusz Tuzimek, WP SportoweFakty