Miała tylko 30 minut… Ale to, co zrobiła Ewa Pajor przeciwko Atlético Madryt, przejdzie do historii polskiej piłki nożnej
Miała tylko 30 minut… Ale to, co zrobiła Ewa Pajor przeciwko Atlético Madryt, przejdzie do historii polskiej piłki nożnej
Kiedy trener dał jej znak, by zaczęła się rozgrzewać, nikt nie spodziewał się tego, co miało się za chwilę wydarzyć. Była 60. minuta meczu, a Atlético Madryt kontrolowało przebieg gry. Wynik na tablicy nie odzwierciedlał ich dominacji, ale tempo, posiadanie piłki i ofensywna siła gospodarzy uciszyły kibiców drużyny gości — aż do chwili, gdy ona weszła na boisko.
Ewa Pajor — największy talent żeńskiej piłki nożnej w historii Polski — wracała po kontuzji. Oczekiwania były ostrożne. W końcu co mogła zdziałać w zaledwie 30 minut? Ale to, co wydarzyło się później, nie tylko odmieniło losy tego spotkania. Stało się momentem przełomowym, który już zapisał się w dziejach polskiego futbolu.
Już przy pierwszych kontaktach z piłką pokazała błysk geniuszu. Jej szybkość była zabójcza, drybling perfekcyjny, a przegląd pola przyprawiał o ciarki. W 67. minucie nadeszła chwila, która porwała wszystkich z miejsc. Pajor przyjęła piłkę tuż przed polem karnym, zwiodła dwie obrończynie i huknęła nie do obrony — w samo okienko. Bramkarka nawet nie drgnęła. Trybuna gości eksplodowała z radości.
Ale to był dopiero początek.
Dziesięć minut później znów znalazła się w centrum wydarzeń. Tym razem rajd rozpoczęła już od połowy boiska. Jej przyspieszenie rozbiło defensywę Atlético, a po minięciu bramkarki spokojnie umieściła piłkę w siatce. W ciągu zaledwie kilku minut całkowicie odmieniła przebieg meczu.
Do końca spotkania nie tylko strzelała — broniła, odbierała piłki, inicjowała kontrataki. Jej pasja, walka i charyzma sprawiły, że cała drużyna uwierzyła, że niemożliwe jest możliwe.
Gdy zabrzmiał ostatni gwizdek, nikt nie miał wątpliwości — mimo że grała tylko 30 minut, Ewa Pajor była Piłkarką Meczu.
Ale to coś więcej niż tylko indywidualne wyróżnienie. Ten występ to symbol, to manifest klasy światowej, to moment, który zostanie w pamięci kibiców na zawsze. Jak legendarne gole Roberta Lewandowskiego dla reprezentacji, tak teraz dwie bramki Pajor przeciwko Atlético Madryt mają swoje miejsce w polskiej piłkarskiej mitologii.
Dla Polski to nie była zwykła wygrana. To był moment dumy, błysk geniuszu, który będzie wspominany przez pokolenia.
Bo czasem, by pokazać wielkość, nie potrzeba 90 minut. Czasem wystarczy trzydzieści.