Świątek kontra Paolini – Bitwa, która przesunęła granice i zostawiła łzy na korcie
Świątek kontra Paolini – Bitwa, która przesunęła granice i zostawiła łzy na korcie
Świat tenisa szykuje się na kolejne dramatyczne starcie pomiędzy Igą Świątek a Jasmine Paolini — ale zanim spojrzymy na finał w Cincinnati, warto przypomnieć sobie to niezapomniane starcie, które pokazało, jak daleko obie tenisistki potrafią sięgnąć i jak blisko Paolini była, by zszokować światową „jedynkę”.
To nie jest tylko kolejny mecz w kalendarzu WTA. Dla Świątek każda konfrontacja z Paolini niesie echo tamtej nocy w Maladze, gdy przekroczyła swoje fizyczne granice, zostawiła wszystko na korcie i zeszła z niego ze łzami w oczach.
Cincinnati – scena jest gotowa
Iga Świątek znów w imponującym stylu zameldowała się w finale. W półfinale w Cincinnati pokonała Jelenę Rybakinę 7:5, 6:3 i zapewniła sobie miejsce w ostatnim finale WTA 1000 przed US Open. A po drugiej stronie czeka znajoma rywalka: Jasmine Paolini.
Włoszka awansowała do finału po zaciętym, trzysetowym boju z Wieroniką Kudiermietową. Jej zwycięstwo otworzyło drogę do szóstego już spotkania z Świątek — rywalizacji, która na papierze wygląda jednostronnie, ale kryje w sobie głębię, którą pamiętają tylko prawdziwi kibice.
Ich bilans pełen jest jednostronnych zwycięstw Polki:
2018 – Świątek gładko pokonała Paolini 6:2, 6:1 w Pradze.
2022 – Pewne 6:3, 6:0 w pierwszej rundzie US Open.
2024 – Dominacja 6:2, 6:1 w finale Roland Garros.
2025 – Kolejne łatwe zwycięstwo 6:1, 6:3 w półfinale w Bad Homburgu.
Ale wśród tych wyników kryje się jedno niezwykłe spotkanie — taki mecz, w którym Paolini stanęła oko w oko z najlepszą tenisistką świata, a Świątek musiała sięgnąć głębiej niż kiedykolwiek wcześniej.
Noc, w której Świątek i Paolini zagrały ponad granice
Listopad 2024 roku, półfinał Billie Jean King Cup w Maladze. Stawka nie mogła być wyższa: Polska kontra Włochy, gra o awans do finału.
Pojedynek zaczął się od dramatu. Magda Linette uległa Lucii Bronzetti i Italia prowadziła 1:0. Cały ciężar odpowiedzialności spadł na Igę Świątek. W nogach miała już trzysetowe boje z Paulą Badosą i Lindą Noskovą, a także wymagający debel z Katarzyną Kawą przeciw Czeszkom. Była zmęczona, ale drużyna jej potrzebowała.
Na kort wyszła Jasmine Paolini.
Od pierwszych piłek było jasne, że to nie będzie rutynowe zwycięstwo Igi. Paolini grała precyzyjnie i z ogromnym opanowaniem, popełniając zaledwie 17 niewymuszonych błędów w prawie trzygodzinnym meczu. Świątek miała ich aż 32.
Statystyka mówiła sama za siebie: z 210 rozegranych punktów obie wygrały po 105. Świątek miała przewagę w sile — 35 kończących uderzeń wobec 24 winnerów Paolini — ale za każdym razem, gdy zawahała się choć na chwilę, Włoszka była gotowa, by to wykorzystać.
Świątek przegrała pierwszego seta 3:6, w drugim wyglądała na wyczerpaną, ale w jakiś sposób go wyszarpała 6:4. W decydującym secie odnalazła ogień. Kolejne 6:4 i Polska wciąż była w grze.
Ale cena była ogromna. Ramiona opadały, nogi były coraz cięższe, a twarz zdradzała zmęczenie.
„Nie byłam tak regularna jak w naszych wcześniejszych spotkaniach” – przyznała później Świątek. – „Tym razem pozwoliłam jej wrócić do meczu i to wykorzystała. To topowa zawodniczka i nie możesz sobie na to pozwolić, jeśli chcesz wygrać gładko. W drugim secie wyraźnie zabrakło mi energii. Sama nie wiem, jak odzyskałam ją w trzecim.”
Łzy, wyczerpanie i ostatnia walka
Większość zawodniczek po takim maratonie nie byłaby w stanie podnieść się z ławki. Ale Świątek nie miała wyboru. Po zaledwie półgodzinnej przerwie wróciła na kort — tym razem u boku Katarzyny Kawy — by zagrać o finał w decydującym deblu.
Zadanie graniczyło z niemożliwym. Po drugiej stronie siatki stanęły Paolini i Sara Errani — jedna z najlepszych par świata, mistrzynie olimpijskie. Polki nie trenują i nie grają ze sobą na co dzień.
A mimo to były bliskie sensacji. Wynik 5:7, 5:7 mówił wszystko — tak blisko, a jednak tak daleko.
Kiedy padła ostatnia piłka, Italia eksplodowała z radości. Kamery śledziły euforię Włoszek, ale po drugiej stronie siatki obraz był zupełnie inny. Świątek, ze łzami, które dopiero co otarła z policzka, runęła w ramiona kapitana Dawida Celta. Obok Magda Linette próbowała ją pocieszyć, a Kawa wyglądała na załamaną.
Zegar wskazywał już po północy. Polska odpadła. A Świątek dała z siebie wszystko — i jeszcze więcej.
Szacunek Włochów
Mimo własnej radości, nawet włoscy dziennikarze nie mogli przejść obojętnie obok tego, co zobaczyli.
„To był występ prawdziwej liderki” – komentowali dla Sport.pl. – „Całkowicie poświęciła się drużynie, przekroczyła swoje fizyczne granice, by utrzymać Polskę w turnieju. Nie okazywała zmęczenia, za każdym razem próbowała jeszcze raz, jeszcze jedną piłkę, jeszcze jeden gem, jeszcze jeden mecz. Przez długi czas myślałem, że Iga nie da rady z Jasmine. Poruszała się jak zawodniczka wyczerpana, grała wolniej niż zwykle. Nie była sobą, a jednak wygrała dzięki determinacji i koncentracji.”
Teraz czas na Cincinnati
Kiedy Świątek i Paolini szykują się do swojego szóstego starcia, kibice wiedzą, że większość ich meczów była jednostronna. Ale ci, którzy pamiętają Malagę, wiedzą więcej.
Widzieli noc, w której Świątek przekroczyła granice.
Widzieli noc, w której Paolini niemal zdetronizowała królową kobiecego tenisa.
I wiedzą jedno: jeśli Cincinnati przyniesie choćby ułamek tamtego dramatu, czeka nas widowisko, którego nie da się zapomnieć.