Wszystko się potwierdza ws. Nawrockiego. I to dzięki komu
Karol Nawrocki – prezydent z duszą pięściarza. Boks to jego pasja i styl życia
Nowy prezydent Polski Karol Nawrocki, zaprzysiężony 6 sierpnia przed Zgromadzeniem Narodowym, to nie tylko polityk i historyk, ale również człowiek z głęboko zakorzenioną miłością do sportu – a zwłaszcza do boksu. To właśnie ta dyscyplina kształtowała jego charakter w młodości i do dziś odgrywa ważną rolę w jego życiu.
Już na początku kampanii prezydenckiej często wspominano o pięściarskiej przeszłości Nawrockiego. Choć nie zrobił wielkiej kariery zawodowej w ringu, jego zaangażowanie i sukcesy z czasów młodości pozostawiły trwały ślad. Był mistrzem Wybrzeża i uważano go za niezwykle utalentowanego zawodnika. Niestety, trafił na trudny moment dla polskiego boksu – kluby upadały, system się rozpadał. Wówczas podjął decyzję, by postawić na edukację, co z czasem zaprowadziło go na ścieżkę działalności publicznej.
Miłość do boksu jednak nie zniknęła. Jak zdradza jego wujek Waldemar, to właśnie on wprowadził Karola na salę treningową i zaszczepił w nim pasję do sportu. – Karol ma instynkt sportowca. Dla niego każda walka musi zakończyć się zwycięstwem – mówi w rozmowie z „Super Expressem”. – Taki też będzie jako prezydent – zdeterminowany, ambitny, konsekwentny.
Wujek wspomina również, że Nawrocki nie potrafił całkowicie rozdzielić polityki od sportu. – Już gdy był zaangażowany w działalność publiczną, nadal myślał o boksie. Mówiłem mu, że nie da się tego połączyć. Ale Karol chciałby jednocześnie być prezydentem, pięściarzem i jeszcze kierować muzeum. Jest człowiekiem wielu pasji. Pisał książki, często nie wracał do domu, tylko pracował po nocach. Treningi jednak były dla niego zawsze ważne. Zdrowie i forma fizyczna to dla niego priorytety – dodaje.
Co ciekawe, bliski współpracownik prezydenta również ma pięściarską przeszłość i regularnie trenuje razem z Nawrockim. W jego otoczeniu sport to nie dodatek, lecz integralna część stylu życia.
Nie brakuje także głosów ze środowiska zawodowego boksu, które potwierdzają umiejętności Nawrockiego. Krystian Każyszka, promotor i szef Rocky Boxing Night, w wywiadzie dla Ringpolska.pl wspomina: – Karol przyjeżdżał do nas na salę. Trenował jak równy z równym. Sparował, był aktywny. Mam nawet nagrania, ale nie zamierzam ich publikować.
Podobnego zdania jest Maciej Miszkiń, były kick-bokser, wicemistrz Europy i Polski, a także mistrz kraju w formule K-1. – Gdyby istniały mistrzostwa świata prezydentów w boksie, Karol zdobyłby złoto. Jest świetnym pięściarzem – oczywiście jak na prezydenta. I pewnie jedynym pięściarzem wśród prezydentów – ocenił.
Osobiste relacje z Nawrockim ma także ksiądz dr hab. Jarosław Wąsowicz, który niedawno został Kapelanem Prezydenta RP. Obaj pochodzą z Gdańska, obaj są historykami, obaj także wywodzą się ze środowiska kibicowskiego Lechii Gdańsk. W młodości chodzili do „młyna” – sektora dla najwierniejszych kibiców. Ksiądz Wąsowicz przyznaje, że był kiedyś „kibolem”, a sam Nawrocki nie wypiera się młodzieńczych doświadczeń z tzw. „ustawek”, które wspomina jako formę „szlachetnej walki”.
Te doświadczenia – zarówno sportowe, jak i kibicowskie – ukształtowały twardy charakter nowego prezydenta. Dla jego bliskich i dawnych towarzyszy nie ma wątpliwości: Karol Nawrocki to człowiek, który walczy do końca i nie boi się wyzwań.
Tym bardziej zaskakuje fakt, że nie został on zaproszony na Tour de Pologne – prestiżowy wyścig kolarski, który w tym roku ma upamiętnić tysiąclecie koronacji Polski. Organizator wydarzenia, Czesław Lang, w przeszłości zaprosił nawet Lecha Wałęsę jako honorowego startera. Teraz jednak wybrał inaczej. – W polityce dzieją się dziwne rzeczy. My strzeżemy olimpijskich zasad – skomentował krótko Lang.
Mimo to, wszystko wskazuje na to, że Karol Nawrocki nie przejmuje się tego typu gestami. Jego priorytetem pozostaje służba państwu – z determinacją, jaką zna z ringu. A boks? Będzie mu towarzyszyć nadal – w formie treningu, filozofii działania i codziennej dyscypliny.