To była walka roku! Ołeksandr Usyk i Tyson Fury dali show. Kosmiczna końcówka

To była walka roku! Ołeksandr Usyk i Tyson Fury dali show. Kosmiczna końcówk

Co to była za walka, co to był za rewanż! Tyson Fury i Ołeksandr Usyk w maju zachwycili cały świat, a teraz nie tylko chcieli to powtórzyć, ale i zrobić to jeszcze lepiej! Kibice oglądali 12 rund na genialnym bokserskim poziomie, a bezdyskusyjnym mistrzem świata wagi ciężkiej pozostał Ukrainiec. To on był szybszy, zwinniejszy i znów utarł nosa “Królowi Cyganów”, który przed walką robił wszystko, by go sprowokować

Tyson Fury i Ołeksandr Usyk długo kazali na siebie czekać, ale gdy w końcu doszło do absolutnego hitu i walki o bycie bezdyskusyjnym mistrzem świata wagi ciężkiej, kibice doczekali się kapitalnego, niesamowitego show, który będą długo wspominać! Dwaj pięściarscy mistrzowie nie kalkulowali, chcieli udowodnić swoją wyższość, a gdy wydawało się już, że Ukrainiec jest bliski porażki, trafił potężnym ciosem, ustawił sobie rywala i wygrał na punkty. To miała być walka stulecia i zdecydowanie była!” — pisaliśmy po pierwszym starciu gigantów. Już wtedy można było przewidzieć, że dojdzie do kolejnego. Od tego czasu wydarzyło się jednak naprawdę dużo. Także już przed samą walką.

11 minut — tyle trwało face to face pomiędzy Ołeksandrem Usykiem a Tysonem Furym. Pięściarzy trzeba było rozdzielać, a znany ze wzbudzania kontrowersji Brytyjczyk się nie popisał, bo zaczął wyzywać i obrażać ukraińskiego mistrza. — Zamierzam cię zarżnąć. Unicestwię cię. Obudzisz się w szpitalu klaunie — mówił, lecz to zdanie jest jednym z łagodniejszych, jakich użył.

Na oficjalnym ważeniu natomiast wyglądało to kompletnie inaczej i Brytyjczyk nie miał zamiaru zbliżać się w stronę Ukraińca. Znudzony zerknął na niego przez trzy sekundy, a później rzucił jedno słowo i opuścił scenę. To słowo mówi jednak wszystko — “wojna”.

A jakby tego było mało, przed walką doszło też do sporu obu pięściarzy o brodę Brytyjczyka, która zakończyła się jasną decyzją — Fury nie musiał zmieniać swojego zarostu. To był jednak tylko temat zastępczy przed wielkim rewanżem, którego stawką były trzy pasy mistrzowskie. A gdy już do niego doszło, kibice błyskawicznie zapomnieli o całym tym zamieszaniu i medialnych gierkach.

Po godzinach oczekiwania od początku gali tuż przed północą polskiego czasu obaj pięściarze w końcu pojawili się w ringu. Oficjalnie rozbrzmiały hymny trzech państw (także gospodarzy, Arabii Saudyjskiej) i można było zacząć sportowe święto!

Godziny oczekiwań i w końcu zaczęli! Ołeksandr Usyk i Tyson Fury od razu ruszyli na siebie
A gdy już się zaczęło, od razu działo się naprawdę wiele! Usyk nie czekał, od razu zaczął pracować na nogach i szukać długich ciosów, a Fury nie pozostawał mu dłużny. A to zwiastowało kapitalne emocje, tak jak w ich pierwszej walce.

Szybszy rzecz jasna był Ukrainiec, ale musiał uważać na siłę rywala, który tym razem ważył aż o 25 kg więcej. A tę różnicę było widać w drugiej rundzie, gdy Fury był dużo bardziej statyczny i szukał tego jednego, potężnego uderzenia. I jednym z nich trafił Ukraińca, który zachwiał się na nogach, ale po chwili rozbrzmiał gong kończący rundę.

W kolejnych odsłonach wyglądało to podobnie — Usyk obskakiwał rywala, ale musiał uważać na potężne uderzenia Brytyjczyka, który też decydował się na kombinacje ciosów. I to właśnie taka kombinacja pod koniec czwartej rundy zaskoczyła Ukraińca i wydawało się, że początek walki przebiegał delikatnie na korzyść pretendenta

Tyson Fury poszukiwał nokautu. Ołeksandr Usyk od razu się uśmiechnął
W piątej rundzie Fury znów mocno trafił rywala, a ten od razu uśmiechnął się w jego stronę, pokazując, że nie odczuł tego ciosu. I z każdą kolejną minutą coraz mocniej się rozkręcał, chcąc wykorzystać swoją przewagę w przygotowaniu kondycyjnym. Aż pod koniec szóstej rundy Brytyjczyk poszukiwał klinczu, co Usyk znów skwitował wymownym uśmiechem.

Co wiedzieliśmy po połowie walki? No właśnie niewiele. Zajmujący się od lat boksem Przemysław Garczarczyk pisał wprost, że do tej pory obaj zawodnicy wygrali po trzy rundy, a podobnie oceniał to Anthony Joshua.

Od tego momentu każda odsłona walki była więc kluczowa i wydawało się, że obaj mistrzowie tylko się rozkręcają. Usyk był niezwykle szybki, co udowodnił pod koniec ósmej rundy, gdy potężnie trafił rywala. A w kolejnej chciał powtórzyć to, co dokonał w maju. Wówczas właśnie w dziewiątej odsłonie walki Brytyjczyk padł na deski, ale tym razem było inaczej — oglądaliśmy wymiany ciosów, szukanie słabszych punktów rywala i walkę na wyniszczenie.

Nic nie zmieniło się w trzech finałowych rundach. Oglądaliśmy kapitalne starcie na niesamowitym wręcz bokserskim poziomie. W każdej odsłonie o zwycięstwie decydowały detale, a sędziowie, którzy ostatecznie byli potrzebni do werdyktu, mieli przed sobą niezwykle trudne zadanie. Tym bardziej, że w samej końcówce obaj weszli na wyżyny swoich umiejętności i wprawili kibiców w ekstaz