Nie do wiary, co zrobiła Iga Świątek. Dokonała niemal niemożliwego

Jedni określają to mianem cudów, inni mówią o drodze pod prąd. Sama Iga Świątek przyznaje, że nie potrafi wskazać, dlaczego właśnie w Wimbledonie i Cincinnati – turniejach dotychczas uważanych za dla niej wyjątkowo trudne – przełamała się po dłuższym kryzysie. Faktem jest jednak, że kilka elementów złożyło się na to, iż Polka w ostatnich tygodniach zaskoczyła nie tylko kibiców, ale i samą siebie.

Pierwsze reakcje po triumfach mówiły wszystko – opuszczona rakieta, niedowierzanie w oczach, chwytanie się za głowę, a dopiero później euforia. Tak wyglądał finał Wimbledonu i później Cincinnati w jej wykonaniu. Choć potencjał Świątek od dawna zwiastował, że prędzej czy później sięgnie po tytuły w tych imprezach, mało kto spodziewał się, że stanie się to teraz – po kilkunastu miesiącach bez finału i po serii rozczarowujących występów, nawet na ukochanej mączce.

Gra pod prąd i filozofia „przekonywania”

– Sama nie wiem, dlaczego wygrałam akurat te turnieje, w których najmniej bym się tego spodziewała. Dziękuję mojemu sztabowi za to, że pomaga mi stawać się lepszą tenisistką i uczy grać skuteczniej na szybszych nawierzchniach – mówiła z uśmiechem po zwycięstwie w Cincinnati nad Jasmine Paolini (7:5, 6:4).

Nieco wcześniej, w londyńskim finale, dosłownie zmiażdżyła Amandę Anisimovą 6:0, 6:0. W sumie w czterech ostatnich startach aż trzy razy meldowała się w finale. To, że dokonała tego dwukrotnie na trawie i raz na szybkim hardzie, a więc w warunkach uznawanych dotąd za dla niej niewygodne, robi największe wrażenie.

– Pierwsza część sezonu, zwłaszcza na ziemi, była rozczarowaniem. Ale od Wimbledonu to już droga zupełnie pod prąd – oceniał na antenie Canal+ Dawid Celt, kapitan reprezentacji Polski.

Efekt współpracy i „kliknięcie” w odpowiednim momencie

Ważnym czynnikiem był też czas. Świątek pracowała już ponad pół roku z trenerem Wimem Fissettem – a w środowisku tenisowym przyjęło się, że pierwsze efekty nowych relacji szkoleniowych pojawiają się właśnie po około sześciu miesiącach. Do tego dochodzi ogromna rola Darii Abramowicz, psycholożki sportowej, która od lat wspiera Polkę w pracy nad stabilnością mentalną.

– W Cincinnati czułam się bardziej opanowana niż w Montrealu. Wcześniej bywało, że serwowałam nieźle, ale brakowało realizacji planu. Na trawie wreszcie „kliknęło”, teraz staram się to utrzymać – mówiła Świątek w rozmowie z Tennis Channel.

Nie można też pominąć zasług Macieja Ryszczuka, który odpowiada za przygotowanie fizyczne. Dzięki niemu Polka od dawna wytrzymuje wyniszczające pojedynki i często zyskuje przewagę kondycyjną. W Cincinnati, przy skrajnych upałach i wilgoci, było to kluczowe. Pomógł również łut szczęścia – walkower Marty Kostiuk w trzeciej rundzie czy brak rywalki z Top 10 na drodze do triumfu w Londynie. Jak podkreśla trener Paweł Ostrowski, sama obecność okazji nie wystarczy – trzeba ją jeszcze udźwignąć psychicznie, a to udaje się nielicznym.

Zmiany w nawierzchniach i adaptacja Świątek

Na sukcesy Polki wpływ mają również ewolucje w samym tenisie. Od lat mówi się o spowalnianiu szybszych kortów, by wydłużyć wymiany i przyciągnąć kibiców. Wimbledon, od czasu zmiany mieszanki trawy w 2001 roku, nie jest już błyskawiczną nawierzchnią, a dodatkowo stosowane są większe piłki. Wielu zawodników narzeka, że gra przypomina coraz bardziej mecze na ziemi.

– Piłki są fatalne, a ta trawa to żart. Ten kort jest wolniejszy niż niejedna mączka – frustrował się Denis Shapovalov. Dominic Inglot dodawał, że dziś na trawie można stosować serwis z rotacją, co dekadę temu było nie do pomyślenia. Sama Świątek potwierdziła, że zarówno w Londynie, jak i w Cincinnati korty są wyraźnie wolniejsze niż dawniej, co jej sprzyja.

Naturalny potencjał i nowe perspektywy

Mimo tych zmian nie można zapominać, że kluczowy jest sam rozwój Świątek. – Iga nigdy nie lubiła Cincinnati, ale jest tenisistką wyjątkową. Stale się rozwija i pokazuje, że potrafi wygrywać także tam, gdzie dotąd miała kłopoty – mówił Celt.

Do tej pory jej najlepszym wynikiem w Wimbledonie był ćwierćfinał, a w Cincinnati nigdy nie grała w finale. Teraz sięgnęła po oba trofea i pokazała, że potrafi przełamywać własne bariery.

Co dalej? W ostatnich dwóch sezonach zwyciężczynie z Cincinnati wygrywały później również US Open. Czy Świątek podtrzyma tę tradycję? Odpowiedź poznamy we wrześniu. Na razie udowodniła, że potrafi zaskakiwać wszystkich – także samą siebie.