Kwaśniewski naprawdę to powiedział o Świątek i polskich piłkarzach
Aleksander Kwaśniewski: Wimbledon Igi Świątek to moment historyczny, ale w plebiscytach może nie wygrać
Tenis wciąż nie jest w Polsce sportem masowym, takim naprawdę „ludowym”. Zdaniem Aleksandra Kwaśniewskiego pod względem popularności przegrywa nawet z żużlem i siatkówką. Dlatego były prezydent nie wyklucza, że Iga Świątek – mimo historycznego triumfu na Wimbledonie – może nie zwyciężyć w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na Sportowca Roku. Co innego w zestawieniu Sport.pl, gdzie redakcja bez wahania stawia ją na pierwszym miejscu.
Rok temu w głosowaniu nie było wątpliwości – zwyciężyła Aleksandra Mirosław, jedyna polska mistrzyni olimpijska z igrzysk w Paryżu 2024. Dwa lata wcześniej kibice uznali, że momentem roku w polskim sporcie był finał mistrzostw Europy siatkarzy w Rzymie i efektowne zwycięstwo nad Włochami 3:0. Teraz Sport.pl rozpoczyna trzecią edycję plebiscytu „Momenty Roku”.
To nie jest konkurs na najpopularniejszego sportowca ani ranking największych nazwisk. Chodzi wyłącznie o emocje – o chwile, które kibice przeżywali najmocniej, które sprawiły radość, wzruszyły lub zapadły w pamięć na zawsze. Redakcja tradycyjnie wybrała dziesięć momentów, ułożonych chronologicznie. Każdy z nich będzie w kolejnych dniach przypominany i omawiany wraz z zaproszonymi gośćmi, którzy podzielą się swoimi wspomnieniami i ocenami.
„Tu nie ma potrzeby być oryginalnym”
– Powie pan, że momentem roku 2025 w polskim sporcie był triumf Igi Świątek na Wimbledonie, czy spróbuje pan wskazać coś mniej oczywistego? – zapytał Aleksandra Kwaśniewskiego Łukasz Jachimiak.
– Tu nie ma co się silić na oryginalność – odpowiedział były prezydent. – Nie mówimy o wygraniu „jednego z” turniejów wielkoszlemowych, tylko o zwycięstwie w Wimbledonie, czyli turnieju największym ze wszystkich. Moim zdaniem tym triumfem Iga Świątek na zawsze zapewniła sobie miejsce w historii. Nawet jeśli takie zwycięstwo zdarza się sportowcowi tylko raz w życiu, to wystarczy, by zapisać się złotymi zgłoskami.
Kwaśniewski podkreśla, że znaczenie triumfu Świątek jest ogromne także w skali międzynarodowej i trudno je z czymkolwiek porównać. – Co mogłoby z nim wygrać? Moim zdaniem jedynie mistrzostwo świata w piłce nożnej, czyli wydarzenie odbywające się raz na cztery lata. Wśród imprez corocznych na podobnym poziomie postawiłbym chyba tylko zwycięstwo w Tour de France – mówił, dodając z nutą żalu, że polskiemu sportowi raczej nie grozi taki sukces. Wyjątkiem był rok 1993 i trzecie miejsce Zenona Jaskuły.
Niespodzianka, która pomogła
Triumf Świątek na trawie był o tyle wyjątkowy, że mało kto się go spodziewał. – Presja w pierwszej połowie sezonu była ogromna. Iga chciała wygrywać turnieje, które wcześniej dominowała, a gdy to się nie udawało, pojawiały się nerwowe reakcje – zauważa Jachimiak.
– Zgadza się – przyznaje Kwaśniewski. – Ale Wimbledon wygrała przede wszystkim dlatego, że jest wielką zawodniczką. Bez talentu i klasy z absolutnego topu żadnego Wimbledonu by nie było. Presja rzeczywiście została zdjęta, a to jej pomogło. Grała na luzie, bez strachu, że każda kolejna runda może być ostatnią.
Sportowiec Roku? Niekoniecznie
Choć obaj rozmówcy są zgodni, że zwycięstwo na Wimbledonie to moment roku w polskim sporcie, pojawia się pytanie, czy Świątek wygra także plebiscyt na Sportowca Roku.
– Wyobrażam to sobie, że nie wygra – mówi Kwaśniewski wprost. – To plebiscyt popularności i sympatii, a tenis w Polsce wciąż przegrywa z siatkówką czy nawet z żużlem. W takich głosowaniach może zwyciężyć Bartosz Zmarzlik, a może nawet Wilfredo Leon.
Zdaniem Jachimiaka Leon ma jednak małe szanse, bo brązowy medal siatkarzy na mistrzostwach świata został odebrany raczej jako realizacja minimum niż wielki sukces. Kwaśniewski przyznaje mu rację i dodaje, że generalnie był to rok dość ubogi w sukcesy polskiego sportu. – Brakowało mi ich zwłaszcza w lekkoatletyce. Drugim pozytywem, choć trochę „z duszą na ramieniu”, było objęcie reprezentacji piłkarskiej przez Jana Urbana – ocenia.
Niszowe dyscypliny, wielkie wyniki
Rozmowa zahacza także o Aleksandrę Mirosław, która rok po igrzyskach znów zdobyła złoto mistrzostw świata we wspinaczce sportowej i po raz dziesiąty w karierze pobiła rekord świata. – Zrobiła swoje, ale to nadal dyscyplina niszowa – zaznacza Kwaśniewski.
Podobnie ocenia sukcesy Klaudii Zwolińskiej w kajakarstwie górskim czy Marii Żodzik, która zdobyła jedyny medal dla Polski na lekkoatletycznych mistrzostwach świata w Tokio. Z uznaniem wypowiada się także o Władimirze Semirunniju, uciekinierze z Rosji, który wywalczył dla Polski srebro i brąz MŚ w łyżwiarstwie szybkim. – Jeżeli Polska daje takim sportowcom szansę, a oni odwdzięczają się wynikami i postawą, to trzeba się z tego cieszyć – podkreśla.
Trudne perspektywy i nadzieje
Były prezydent nie ma złudzeń co do najbliższych zimowych igrzysk olimpijskich w Mediolanie i Cortinie d’Ampezzo. – Czeka nas raczej mizeria. Generacja medalistów kończy kariery, a nowych gwiazd brakuje – mówi. Jednocześnie z nadzieją patrzy na młodych sportowców, jak 18-letni skoczek Kacper Tomasiak, oraz na pracę Jana Urbana z piłkarską kadrą.
Głosowanie trwa
Plebiscyt „Moment Roku 2025 w polskim sporcie” trwa od 22 do 30 grudnia. Wyniki zostaną ogłoszone 31 grudnia. Kibice mogą wybierać spośród dziesięciu wydarzeń, m.in. triumfu Igi Świątek na Wimbledonie, zwycięstwa Roberta Kubicy w 24-godzinnym wyścigu Le Mans, sukcesów Bartosza Zmarzlika, Aleksandry Mirosław czy Władimira Semirunnija.
Jedno jest pewne: emocji w polskim sporcie w 2025 roku nie brakowało, a wimbledoński triumf Igi Świątek już dziś można uznać za jeden z najważniejszych momentów w historii.