Kuriozalna “odpowiedź” na słowa Świątek. Nie wie, o czym mówi

Trudno zgodzić się z argumentem Emmy Raducanu, że czołowe tenisistki świata powinny powstrzymywać się od narzekań na przeładowany kalendarz, by – rzekomo – nie dawać złego przykładu młodym zawodniczkom. To rozumowanie budzi sprzeciw. Przypominałoby sytuację sprzed pół wieku, w której ktoś próbowałby uciszyć Billie Jean King i odradzać jej walkę o równe płace z obawy, że to „zniechęci dziewczynki” rozpoczynające przygodę z tenisem. Takie myślenie nie przybliża nas do rozwiązania realnych problemów kobiecego sportu – podkreśla Dominik Senkowski ze Sport.pl.

Emma Raducanu podsumowała swój sezon 2025 podczas spotkania z mediami. Brytyjka kończy rok na 29. miejscu w rankingu i notuje najlepszy sezon od sensacyjnego triumfu w US Open 2021. W ostatnich miesiącach dotarła m.in. do trzeciej rundy Australian Open, Wimbledonu i US Open, ćwierćfinału w Miami oraz czwartej rundy turnieju w Rzymie.

W 2025 roku Raducanu rozegrała 52 mecze, co stało się pretekstem do pytań o kondycję i przeładowanie terminarza WTA. 23-latka nie podzieliła jednak opinii wielu topowych tenisistek – jej zdaniem narzekania są niepotrzebne. Jak powiedziała w rozmowie z „The Guardian”: „Zarabiamy świetnie na życie. To nie znaczy, że zawsze jest idealnie – bywają momenty, kiedy psychicznie i fizycznie mamy dość. Ale jeśli nie będziemy narzekać, damy lepszy przykład młodym zawodnikom. Kiedy widzą najlepszych, którzy tylko krytykują kalendarz, może to ich nie inspirować”.

Takie słowa stoją w sprzeczności z tym, co od miesięcy mówi większość czołowych tenisistek. Dyskusję zapoczątkowała Iga Świątek, która jesienią przyznała otwarcie, że obecny kalendarz jest niemożliwy do pogodzenia z dbaniem o zdrowie i formę. Podobne opinie wyraziły Coco Gauff czy Jelena Rybakina. Odmienne zdanie, obok Raducanu, przedstawiła jedynie mistrzyni olimpijska Qinwen Zheng, stwierdzając, że „najsilniejsi przetrwają”.

Zaskakuje to o tyle, że zarówno Raducanu, jak i Zheng same zmagały się z poważnymi problemami zdrowotnymi. Intensyfikacja kalendarza nie sprzyja ani długowieczności sportowej, ani regeneracji. W ostatnich latach rozbudowano liczbę obowiązkowych turniejów, co wymusza częstsze starty w imprezach WTA 500 i 1000, grożąc karami za ich pominięcie.

Z drugiej strony łatwo zrozumieć, dlaczego Raducanu patrzy na tę kwestię inaczej niż Świątek, Gauff czy Rybakina. Brytyjka po prostu gra znacznie mniej. W połowie 2022 roku była jeszcze w pierwszej dziesiątce rankingu, lecz kolejne kontuzje, zmiany trenerów i rosnąca uwaga poświęcana biznesowi sprawiły, że spadła w klasyfikacji. W tegorocznym sezonie rozegrała najwięcej spotkań od czterech lat, ale po zwycięstwie w US Open nigdy nie zbliżyła się liczbą meczów do zawodniczek ze ścisłej czołówki: w kolejnych sezonach miała 36, 10 i 32 mecze. Tymczasem Świątek w samym 2025 roku zagrała 79 spotkań, Rybakina 78, Gauff 64, a Sabalenka 75 – i to mimo opuszczenia kilku turniejów.

To pokazuje, że Brytyjka postrzega rzeczywistość z zupełnie innej perspektywy. Mniej gra, więc rzadziej styka się z problemem chronicznego zmęczenia.

Raducanu podkreśla, że tenisistki „świetnie zarabiają”. To prawda – aż siedem z dziesięciu najlepiej opłacanych sportsmenek według rankingu Sportico za 2025 rok to zawodniczki WTA. Problem polega jednak na tym, że większe zarobki wiążą się z coraz większą liczbą rozgrywanych meczów. To z kolei zwiększa ryzyko kontuzji, wypalenia i spadku jakości rywalizacji. A jeśli ucierpi poziom gry gwiazd, ucierpi również cały produkt, jakim jest kobiecy tenis.

Szczególnie kontrowersyjny jest argument Raducanu, że topowe tenisistki nie powinny publicznie mówić o problemach kalendarza, bo rzekomo mogłoby to zniechęcić młodych. To dokładnie taki sposób rozumowania, który przed laty próbował blokować rozwój kobiecego sportu. Gdyby Billie Jean King „nie narzekała”, nie walczyła o równe płace i nie mówiła głośno o niesprawiedliwościach, tenis kobiet nigdy nie byłby w tym miejscu, w którym jest dziś.

Dawniej głównym problemem były niskie zarobki. Dziś – przeciążenie fizyczne. Władze WTA zdają się jednak działać według prostego schematu: „Chcecie więcej? Grajcie więcej”. Kwestia ludzkiej wytrzymałości ginie w tym równaniu.

Wszystko wskazuje na to, że zawodniczki zaczną coraz częściej stawiać opór. Sabalenka świadomie opuściła w tym roku pięć turniejów, w tym dwa WTA 1000. Świątek już zapowiedziała, że w kolejnym sezonie nie wystąpi w dwóch obowiązkowych imprezach. A Raducanu? Jeśli wróci na dłużej do światowej czołówki, być może sama przekona się, jak trudny bywa kalendarz, który dziś tak stanowczo broni.