Kolejny medal polskiej sztafety! Święty-Ersetic nie wytrzymała po biegu

Minęły już cztery lata od pamiętnego srebra wywalczonego przez polską sztafetę 4×400 metrów na igrzyskach olimpijskich w Tokio. Wówczas Justyna Święty-Ersetic mówiła z dumą: – Uległyśmy jedynie Stanom Zjednoczonym, ale to żadna hańba. Pokazałyśmy pazur, jesteśmy przeszczęśliwe! To coś wspaniałego!. Tamten sukces na zawsze wpisał się w historię naszego sportu. Dziś jednak sytuacja wygląda zupełnie inaczej – w finale mistrzostw świata w tym samym Tokio o medal będzie Polkom niezwykle trudno.

Do niedzielnego biegu awans zapewniły sobie Anna Gryc, Alicja Wrona-Kutrzepa, Aleksandra Formella oraz Natalia Bukowiecka. To właśnie ta ostatnia odegrała kluczową rolę – na ostatniej zmianie wyciągnęła reprezentację z szóstego na trzecie miejsce, co zagwarantowało kwalifikację. Wciąż jednak nie wiadomo, czy do składu w finale dołączy Święty-Ersetic. Tuż przed eliminacjami okazało się, że nie wystartuje z powodów zdrowotnych. Bukowiecka po biegu przyznała przed kamerami TVP, że ma nadzieję na powrót koleżanki, bo jej obecność znacznie wzmocniłaby drużynę.

Powrót do dawnych sukcesów nie będzie jednak łatwy. W Tokio 2021 Polki były w absolutnym topie. Najpierw sensacyjnie sięgnęły po złoto w sztafecie mieszanej 4×400 m, a później dołożyły srebro w klasycznej rywalizacji. „Aniołki Matusińskiego” – jak ochrzczono je od nazwiska trenera Aleksandra Matusińskiego – seryjnie zdobywały medale mistrzostw świata i Europy, a na igrzyskach pokazały pełnię swoich możliwości. W finale olimpijskim uzyskały rekord Polski 3:20,53, wyraźnie wyprzedzając Jamajki i Kanadyjki, ustępując jedynie kosmicznie mocnym Amerykankom, które finiszowały z czasem 3:16,85.

Dziś realia są inne. Polki zajęły dopiero czwarte miejsce w sztafecie mieszanej, a w drużynie kobiet z tamtej wielkiej ekipy zostały już tylko Święty-Ersetic i Bukowiecka (wcześniej znana jako Kaczmarek). Pierwsza biega wolniej niż cztery lata temu, a druga – choć obecnie należy do ścisłej światowej czołówki – nie jest w stanie sama zapewnić drużynie walki o podium. Pozostałe zawodniczki prezentują solidny poziom, ale to raczej wystarcza do awansu do finału niż do zdobywania medali.

Aby powalczyć o coś więcej, Polki muszą znaleźć w sobie dodatkowe rezerwy – iskierkę, która przypomni o dawnym błysku „Aniołków Matusińskiego”. Czy w Tokio 2025 uda im się jeszcze raz zadziwić lekkoatletyczny świat?