Cały świat usłyszał o Pajor. A to nie koniec. “Trzeba działać”

„Ewa atakuje szczyty, na które inni nie są w stanie wejść” – Nina Patalon o sukcesie Pajor

W poniedziałkowy wieczór w paryskim Théâtre du Châtelet podczas prestiżowej gali „France Football” Ewa Pajor odebrała nagrodę imienia Gerda Muellera dla najlepszej napastniczki na świecie. To pierwsza edycja, w której wyróżnienie trafiło także do piłkarek, a Polka od razu zapisała się w historii. Dla całej reprezentacji Polski i kobiecej piłki w naszym kraju to wydarzenie symboliczne i przełomowe. O karierze, charakterze i wyjątkowej drodze Pajor opowiedziała Sport.pl selekcjonerka biało-czerwonych, Nina Patalon, która prowadziła Ewę, gdy ta była jeszcze dziesięcioletnią dziewczynką.

„Ewa wchodzi tam, gdzie brakuje tlenu”

– To, czego byliśmy świadkami w Paryżu, to zaszczyt osiągalny tylko dla nielicznych – mówi Patalon. – Ewa wchodzi tam, gdzie brakuje tlenu. Atakuje szczyty niedostępne dla innych. Dzięki pracy, determinacji i ogromnemu talentowi znalazła się w miejscu, które można porównać do piłkarskiego Everestu. Jest ambasadorką polskiej piłki kobiecej na najwyższym światowym poziomie.

Choć Pajor często podkreśla, że pochodzi z niewielkiej miejscowości i o takich chwilach nawet nie marzyła, jej droga sportowa jest nieustannym marszem w górę. – Znając Ewę, myślę, że już teraz skupia się na kolejnym meczu, ale jeśli spojrzymy szerzej, jej osiągnięcia to coś absolutnie wyjątkowego w kontekście polskiego sportu – dodaje Patalon. – Dziś w jednym szeregu stawia się Igę Świątek, Olę Mirosław i właśnie Ewę Pajor.

Skromność, charakter i samodyscyplina

Co sprawia, że Pajor osiągnęła tak wiele? – Jej wielką siłą jest skromność i skupienie na najbliższym otoczeniu, nie na zewnętrznym świecie – podkreśla selekcjonerka. – Ewa ma ogromny głód sukcesu, wytrwałość i twardy charakter. Jest niezwykle pracowita i zdyscyplinowana. Co istotne, potrafi podejmować właściwe decyzje w kluczowych momentach kariery.

Patalon przypomina, że gdy wszyscy doradzali jej odejście z Wolfsburga, Pajor postanowiła zostać jeszcze trzy lata. Dopiero później, już jako gwiazda światowego formatu, przeniosła się do Barcelony. – To pokazuje, że nie ulega presji i potrafi słuchać siebie oraz najbliższych – dodaje trenerka.

Wsparcie rodziny i ludzi, którzy wierzyli

Selekcjonerka zwraca uwagę na rolę środowiska, w którym dojrzewała Pajor. – Ewa miała szczęście do ludzi. Trafiła m.in. na Piotra Kozłowskiego, który dostrzegł jej talent i bezinteresownie pomagał, dowożąc ją na treningi. Niezwykle ważne były też wartości wyniesione z domu. Siostra Paulina zrezygnowała z wielu rzeczy, by wspierać Ewę i razem z nią przenosiła się z miasta do miasta. To, że Pajor w Paryżu dziękowała właśnie bliskim, nie jest przypadkiem. Ona naprawdę docenia to, co od nich dostała.

– Przy dużym rodzeństwie zawsze była w drużynie – mówi Patalon. – Dzięki temu wpojono jej współpracę, odpowiedzialność, siostrzeństwo. To dlatego nazywam ją „kolektywnym napastnikiem”. Ona nie myśli wyłącznie o strzelaniu, ale też o drużynie i asystach. Cieszy się z goli koleżanek.

Talent ponad systemem

Pojawia się też pytanie o system szkolenia. – Wtedy w Polsce żadnego systemu nie było – przyznaje selekcjonerka. – Ewa jest wyjątkiem, który udowadnia, że nawet bez idealnych warunków można się przebić, jeśli ma się talent i wokół siebie mądrych ludzi. Jej decyzja o przejściu do Wolfsburga była bardzo odważna. Początki były trudne, nie grała, frustrowała się, ale plan trenera Kellermanna wobec niej zadziałał.

Złota Piłka? Wszystko przed nią

Czy ósme miejsce w Złotej Piłce satysfakcjonuje Ewę? – Nie wiem, nie rozmawiałyśmy o tym – odpowiada Patalon. – Myślę, że dla niej najważniejsze jest boisko. Nagroda im. Muellera ma tę przewagę, że trzeba ją wywalczyć samemu, strzelając najwięcej goli. Złota Piłka zawsze pozostanie kwestią opinii. Ale Ewa ma dopiero 28 lat. Przed nią minimum pięć sezonów na absolutnym topie i jestem przekonana, że jeszcze wiele razy będzie nas inspirować.

Pajor jak Małysz?

– Ewa jest dla kobiecej piłki w Polsce kimś na miarę Adama Małysza dla skoków – uważa selekcjonerka. – To nie tylko fenomen sportowy, ale i społeczny. Fakt, że Polka siedzi w jednej sali z największymi piłkarzami świata, otwiera nowe możliwości i zmienia postrzeganie całej dyscypliny.

Patalon podkreśla, że teraz odpowiedzialność spoczywa na innych: – Musimy umiejętnie wykorzystać to, co zrobiła Ewa. Zainwestować w kobiecą piłkę odważniej, bo jeśli się spóźnimy, stracimy wielką szansę. Prognozy są jasne – za kilka lat futbol kobiet zacznie generować zyski. Polska ma fundamenty: pierwsze sukcesy, ambasadorkę światowego formatu. Teraz czas, by zbudować coś naprawdę trwałego i wielkiego.