‎Przełom w relacji Świątek z Fissettem. To był najważniejszy moment. “Na sto procent”

Iga Świątek na progu wielkiego wyzwania. Ekspert ujawnia, co zmieniło jej karierę

Już za chwilę nowojorskie korty staną się areną, na której Iga Świątek spróbuje dopisać kolejny rozdział do swojej niezwykłej historii. Polka rozpoczyna siódmy w karierze występ w głównej drabince US Open i choć wiele razy udowadniała, że potrafi radzić sobie z presją, tym razem stawka jest wyjątkowa. W grze jest nie tylko drugi tytuł w Nowym Jorku, ale także siódmy triumf wielkoszlemowy w ogóle oraz siódmy sukces zdobyty na amerykańskiej ziemi. To symboliczna liczba, która może zamknąć pewien etap jej kariery i otworzyć zupełnie nowy.

Choć Świątek przystępuje do turnieju w roli faworytki, jej droga do tego miejsca nie była wcale usłana różami. W pierwszych miesiącach sezonu widać było, że forma liderki polskiego tenisa nieco odbiega od standardów, do jakich przyzwyczaiła świat. Ćwierćfinały, półfinały – dla wielu zawodniczek to byłoby spełnienie marzeń, dla Igi jednak oznaczało to niedosyt i poszukiwanie brakującego elementu, który pozwoliłby wrócić na absolutny szczyt.

Kiedy przyszły wątpliwości

Nie był to jednak kryzys w klasycznym tego słowa znaczeniu. Świątek nadal pozostawała w ścisłej czołówce, ale czegoś brakowało – tego ostatniego kroku, który pozwalałby zameldować się w finałach i podnosić trofea. Nawet na ukochanej paryskiej mączce nie udało się sięgnąć po kolejny triumf. Trudno było oczekiwać, że przełom nastąpi na trawie, nawierzchni, na której Iga wcześniej wielokrotnie się męczyła.

A jednak – stało się coś, co zdaniem wielu zmieniło bieg jej kariery. Kluczem okazał się trener Wim Fissette. To właśnie Belg, człowiek, który wcześniej prowadził m.in. Angelique Kerber, pomógł Idze uwierzyć, że na trawie można nie tylko przetrwać, ale i zwyciężać. Efekt? Sensacyjne zwycięstwo w Wimbledonie – w sezonie, który jeszcze kilka tygodni wcześniej wydawał się najtrudniejszy od lat.

Ostrowski: “Iga wpuściła trenera”

Paweł Ostrowski, były trener Kerber, w rozmowie z Interią Sport podkreśla, że fundamentem tego sukcesu była budowa chemii między zawodniczką a szkoleniowcem.

– Iga przez lata pracowała tylko z Polakami. To daje naturalną łatwość komunikacji. Tutaj pojawił się ktoś z innego kraju, z innym językiem, z innymi niuansami w sposobie przekazywania informacji. Tego nie da się przeskoczyć od razu – mówi. – Ale widać, że w pewnym momencie Iga dopuściła Fissette’a bliżej siebie. Zaufała jego wizji i zaczęła realizować jego koncepcję. Od tego momentu mogliśmy oczekiwać tylko lepszych wyników.

To właśnie „wpuszczenie” trenera – jak określa Ostrowski – było punktem zwrotnym.

Trudne chwile i kryzysy

Nie można zapomnieć, że droga do tego etapu nie była wolna od napięć. Świat tenisowy żył przez chwilę nieprzyjemnymi obrazkami: brakiem przybicia piątki z trenerem po jednej z porażek czy emocjonalnym zachowaniem wobec chłopca do podawania piłek. Wzbudziło to dyskusje o psychice Polki i o tym, czy wytrzymuje presję bycia numerem jeden.

– To normalne – uspokaja Ostrowski. – W każdej relacji, także zawodowej, zdarzają się momenty kryzysowe. Do tego mamy Darię Abramowicz, psycholog, która od lat wspiera Igę. Teraz w drużynie pojawiła się nowa osoba, więc musiał minąć czas, zanim wszyscy zaczęli działać w jednym rytmie.

Efekt zaufania

Ten proces dojrzewania relacji zaowocował właśnie na kortach Wimbledonu. Zdaniem Ostrowskiego, to właśnie tam Iga po raz pierwszy zaufała trenerowi w stu procentach.

– Ona była agresywna, ale bardziej cierpliwa. Zaczęła lepiej rozkładać siły, poruszać się po korcie z jeszcze większą lekkością. Pojawiły się też częstsze wizyty przy siatce – zauważa. – Nawet jeśli nie była tam cały czas, sama świadomość rywalek, że Iga może to zrobić, zmieniała dynamikę gry.

Dowodem na postęp był też występ w turnieju par mieszanych u boku Caspera Ruuda tuż przed US Open. Choć duet przegrał w finale, Świątek pokazała, że praca przy siatce i gra ofensywna stają się jej atutami, a nie słabością.

Nowy Jork czeka

Tymczasem US Open zbliża się wielkimi krokami. Pierwszą rywalką Polki będzie Kolumbijka Emiliana Arango. W tej samej połówce drabinki znalazła się Coco Gauff – trzecia rakieta świata, która dla wielu kibiców jest naturalną kandydatką do ewentualnego półfinału z Igą.

Największa rywalka Świątek, Aryna Sabalenka, tym razem przyjeżdża do Nowego Jorku z problemami zdrowotnymi i formą daleką od ideału. To jednak wcale nie oznacza, że można ją skreślać. – W tenisie zwroty akcji są zawsze możliwe. Ale jeśli Iga zagra na swoim najwyższym poziomie, rywalka po drugiej stronie kortu nie będzie miała znaczenia – podsumowuje Ostrowski.

Iga Świątek znów stoi więc przed wielkim wyzwaniem. Ma za sobą trudne momenty, przełomowe decyzje i proces budowania relacji, który – jak podkreślają eksperci – odmienił jej tenis. Teraz najważniejsze pytanie brzmi: czy w Nowym Jorku siódemka rzeczywiście okaże się jej szczęśliwą liczbą?