Nikt nie widział Roberta Lewandowskiego. Aż nagle zrobił to, co potrafi tylko on

Z jednej strony niezwykle dyskretny, a z drugiej – niezwykle konkretny. Tak potrafi tylko Robert Lewandowski. Kapitan reprezentacji Polski długimi fragmentami starcia o Superpuchar Hiszpanii z Realem Madryt (5:2) był zupełnie niewidoczny, a mimo to i tak został jednym z bohaterów Barcelony.

Były momenty w tym niezwykle szalonym meczu, kiedy można było zapomnieć, że Robert Lewandowski był na boisku. A jednocześnie napastnik Barcelony pokazał, że nie musi odgrywać pierwszoplanowej roli, by na końcu i tak schodzić z boiska z podniesioną głową. To Lewandowski był bowiem dla Barcelony wtedy, kiedy najbardziej go potrzebowała.

Cały świat oglądał niedzielny El Clasico, ale do pewnego momentu nikt Polaka na boisku nie widział. Do 18. min. Lewandowski zaledwie trzy razy dotknął piłkę.

Ale co z tego? To czwarte dotknięcie okazało się niezwykle pożyteczne i potrzebne. W 22. min., gdy Real prowadził 1:0 po strzale Kyliana Mbappe, polski snajper podał do Lamine’a Yamala, a ten zdobył bramkę na 1:1.

Ten moment tylko nieco uaktywnił Polaka. Liczba kontaktów z piłką rosła, ale personalnie żadne z nich nie dało splendoru Lewandowskiemu. Aż do 36. min. Wówczas kapitan reprezentacji Polski wykorzystał rzut karny i dał Barcy prowadzenie 2:1. To był dopiero jego drugi strzał w tym meczu, a pierwszy celny.

Podsumowując – asystę zaliczył po zaledwie czwartym kontakcie z piłką. A gola strzelił po pierwszym celnym strzale.

W drugiej połowie obraz gry Lewandowskiego się nie zmienił. Nie dostawał zbyt dużo podań, oddał pole Raphinhi, który rozgrywał mecz życia. Lewandowski nie był zdesperowany, by na siłę strzelić gola. Postanowił pracować dla zespołu. W jednej z sytuacji, zamiast pokusić się o strzał, tylko zamarkował takie zagranie, a w rzeczywistości zagrał do tyłu. W tym momencie ważniejsze było, by przy korzystnym wyniku przytrzymać piłkę. To oznaczało, że po zmianie stron Lewandowski nie oddał już ani jednego strzału.