Nieodwracalna decyzja. Podopieczna Fissette’a ma już dość. Tak napisała

Nie wytrzymała dłużej. Podopieczna Wima Fissette’a odchodzi na zawsze – nikt się tego nie spodziewał

W czasie gdy Wim Fissette – belgijski szkoleniowiec pracujący obecnie z Igą Świątek – przenosi się z Montrealu do Cincinnati, by tam kontynuować wspólną walkę z Polką w kolejnym turnieju rangi WTA 1000, z jego przeszłości dobiegają wiadomości, które wstrząsnęły tenisowym światem. Choć jego współpraca ze Świątek właśnie przyniosła historyczne zwycięstwo w Wimbledonie, jeden z jego dawnych wyborów kadrowych właśnie podjął decyzję, która zostawiła wielu w osłupieniu.

 

Fissette to nie tylko trener Świątek – dwa razy w roku, w kwietniu i listopadzie, musi opuścić sztab liderki rankingu, by zająć się zupełnie innym obowiązkiem: rolą kapitana reprezentacji Belgii w rozgrywkach Billie Jean King Cup.

 

Teraz jednak nie chodzi o strategię, terminarz czy rywalki. Chodzi o coś znacznie bardziej emocjonalnego i definitywnego. Jedna z zawodniczek, którą Fissette powoływał jeszcze do kadry narodowej zaledwie kilka miesięcy temu, ogłosiła… zakończenie kariery.

 

Zaskoczenie, którego nikt się nie spodziewał

 

Marie Benoit – 30-letnia tenisistka z Belgii, przez lata walcząca na zapleczu wielkiego tenisa, znana w kraju, choć mniej rozpoznawalna globalnie – podjęła decyzję, której nie można już cofnąć. Postanowiła na dobre pożegnać się z zawodowym sportem.

 

To właśnie Benoit Fissette powołał do reprezentacji na zeszłoroczne spotkania w ramach Billie Jean King Cup. W kwietniu zagrała w deblu przeciwko Amerykankom – Caroline Dolehide i obecnej liderce rankingu deblowego Taylor Townsend – razem z Kimberley Zimmermann. Spotkanie zakończyło się porażką Belgijek, a USA awansowało później aż do finału w Maladze.

 

Jesienią, podczas fazy play-off w Chinach, Benoit znów znalazła się w składzie – i wystąpiła nawet w singlu, mierząc się z miejscową zawodniczką Sijią Wei. Jej zaangażowania nie sposób było podważyć. Ale jak się okazuje, gdzieś głęboko w środku, coś zaczęło się w niej zmieniać.

 

Jeszcze walczyła – ale już wahała się

 

Na początku tego roku, w styczniu, Benoit nadal próbowała. Zgłosiła się do eliminacji Australian Open, pokonała w pierwszej rundzie Yuriko Miyazaki, ale w drugiej przegrała z Mają Chwalińską. Mimo to nie odpuściła – grała dalej, walczyła na turniejach ITF, występowała nawet w niemieckiej Bundeslidze aż do połowy lipca. Ale… coś gasło.

 

I nagle – jak grom z jasnego nieba – nadeszło oświadczenie.

 

W mediach społecznościowych Marie Benoit opublikowała wzruszające słowa, które jasno wskazywały: to koniec. „Zawsze starałam się mieć odpowiedzi na wszystkie pytania, ale chyba nie ma jednej dobrej odpowiedzi” – napisała, dziękując wszystkim, którzy towarzyszyli jej przez całą sportową drogę.

 

W rozmowie z radiem BRF otworzyła się jeszcze bardziej: „Prawdopodobnie mogłabym grać jeszcze kilka lat. Niektóre zawodniczki mają 34 lata, inne rodzą dzieci i wracają na korty. Ale ja poczułam, że coś się kończy”.

 

Znaki były od dawna – ale dopiero teraz zrozumiała ich znaczenie

 

Benoit mówiła o pewnych sygnałach, które zaczęły do niej docierać. „Na początku ich nie rozumiałam, ale z czasem wszystko zaczęło mieć sens. Zdałam sobie sprawę, że nadszedł czas, by spróbować czegoś innego, nie podróżować już tak wiele, po prostu… zakończyć karierę.”

 

Jej słowa zabrzmiały szczerze, dojrzale, bez żalu. Jakby zyskała spokój, którego długo szukała. Decyzja nie była podjęta w emocjach. To był przemyślany krok.

 

Czy to naprawdę koniec?

 

Choć kończy karierę jako zawodniczka, nie wyklucza pozostania przy tenisie – może jako trenerka. Jej doświadczenie, lata spędzone na międzynarodowych kortach i znajomość kobiecego touru mogą być bezcenne dla młodszych zawodniczek, które dopiero wchodzą na zawodowy poziom.

 

Dla Fissette’a ta wiadomość z pewnością była poruszająca. W najbliższym czasie skupi się na przygotowaniu Świątek do turniejów w Cincinnati i US Open, ale nie sposób wykluczyć, że wieść o decyzji Benoit wywołała u niego emocjonalną refleksję. W końcu to on dawał jej szansę gry z orzełkiem Belgii na piersi.

To koniec pewnego rozdziału. Marie Benoit nie powróci już na zawodowe korty, ale jej historia wcale się nie kończy. Być może najciekawsze dopiero przed nią.