Koniec passy Roberta Lewandowskiego. To jednak najmniejszy problem

Koniec passy Roberta Lewandowskiego. To jednak najmniejszy problem

To był kolejny słaby występ Lewandowskiego pod względem czysto piłkarskim. Kolejny, bo nie najlepiej prezentował się także wtedy, gdy strzelał ostatnio gole. Tym razem do siatki nie trafił, nie miał więc czym przykryć nieudanego meczu. Bardziej martwi jednak fakt, że Polak nie dostawał od kolegów podań, nawet gdy znajdował się na dogodnych pozycjach do strzału. Także Wojciech Szczęsny nie może być po tym spotkaniu zadowolony. Barcelona powiększyła przewagę nad Realem Madryt, ale nie takiego wieczoru spodziewali się jej kibice. Piłkarze najwidoczniej też, bo po końcowym gwizdku doszło do gorszących scen.

 

Robert Lewandowski wcale nie spisywał się ostatnio tak dobrze, jak wskazywałyby na to peany na jego cześć. Ale też w sobotnim meczu z Realem Betis niczego spektakularnie nie zepsuł, by obwiniać go za stratę punktów. Tyle że pewnie wszyscy jego fani woleliby, żeby zaliczył taki występ, jak przed tygodniem. Wtedy to stratę piłki przy bramce rywali przekuł na dwa trafienia, które walnie przyczyniły się do zwycięstwa 4:1 nad Gironą.

 

W sobotę Lewandowski dostał plastra w osobie Marca Bartry i był właściwie bezużyteczny. Nie wychodził na pozycje, nie miał zbyt wiele wolnego miejsca wokół siebie, a to skutkowało brakiem podań. Jeśli piłki w jego stronę były już kierowane, jak spod ziemi wyrastał kapitan Realu Betis.

 

A nawet gdy Polak trochę miejsca w końcu miał, koledzy tego nie zauważali. Tak było i na początku, i na końcu meczu. W szóstej minucie nie zauważył go Pedri. Pomocnik zdecydował się na potężny strzał, który Adrian odbił na korner.

 

Z kolei w 82. minucie, gdy Lamine Yamal rozprowadzał akcję na prawej stronie pola karnego z Kounde, piłka ostatecznie trafiła do Fermina Lopeza. A ten nie dość, że był na spalonym, to w dodatku jego strzał został zablokowany. Tymczasem z drugiej strony “16” Polak machaniem rękoma sygnalizował gotowość do strzału.

 

Nic z tego. Skończyło się kolejnym szerokim rozłożeniem rąk. Sam jednak nie jest bez winy. Pewną nieskutecznością na przestrzeni całego sezonu zapracował sobie na takie, a nie inne zaufanie.

 

Ta sytuacja Lewandowskiego mogła wszystko odmienić

Była jednak sytuacja, która totalnie zmieniłaby oceny Lewandowskiego po tym meczu. W 86. minucie Yamal wstrzelił piłkę w pole karne, Polak przytomnie ją zagarnął, a następnie uderzył przewrotką z ostrego kąta. Tyle że w kierunku przeciwnym do bramki.

 

W ten sposób Lewandowski zaliczył zaledwie trzecie ligowe spotkanie w tym roku, w którym nie trafił do siatki. W poprzednich czterech meczach w hiszpańskiej ekstraklasy trafił pięciokrotnie. Znów potwierdziło się, że jak nie strzela, to Barcelona nie ma z niego większego pożytku. W fazie konstruowania akcji piłkę raczej tracił, niż celnie oddawał do kolegów. Łącznie zaliczył jedynie 22 kontakty z futbolówką.

 

Na domiar złego brał udział w akcji, w której naraził się na pośmiewisko. W 30. minucie Antony założył mu siatkę przy linii bocznej, na co Polak odpowiedział faulem. Jesus Gil Manzano słusznie odgwizdał przewinienie, a na dodatek skwitował to roześmianym od ucha do ucha obliczem.

 

Tak FC Barcelona wyszła na prowadzenie:

 

Niezdrowych emocji nie zabrakło także po zakończeniu meczu. Tego w transmisji w polskiej telewizji już nie zobaczyliśmy. W pewnym momencie Raphinha ruszył do sędziego, zanosiło się na srogą awanturę, do akcji wkroczyli więc koledzy. Jednym z tych, którzy odciągali Brazylijczyka od arbitra, był Lewandowski. Polak na tym nie poprzestał. Wymachiwał później jeszcze w kierunku 28-latka. Ten wziął piłkę i odkopał ją, ile sił w nogach.

 

Bynajmniej nie ostudziło to rozgrzanej głowy Brazylijczyka. Gdy zmierzał już do tunelu, wdał się w pyskówkę z Markiem-Andre ter Stegenem. Dochodzący do zdrowia bramkarz Barcelony chciał go raczej udobruchać objęciem ramieniem, ale Raphinha go odepchnął, a Niemiec nie pozostał mu dłużny. Dalsza utarczka miała miejsce już w tunelu, dokąd ter Stegen kolegę z drużyny po prostu wepchnął.

 

To i tak niewiele mniej interwencji niż w całym meczu zaliczył Wojciech Szczęsny. Poza straconą bramką Polak jeszcze tylko raz musiał zmierzyć się z celnym strzałem. Tuż przed końcem meczu po raz wtóry pokonać go postanowił Natan. Po potężnym uderzeniu z dystansu piłka nabrała odchodzącej rotacji, ale każdy szanujący się bramkarz musiał stanąć na wysokości zadania. Nie inaczej było w przypadku Szczęsnego.

 

Poza tym musiał jeszcze trzy razy wychodzić na przedpole. W pierwszym przypadku dał się ubiec Cucho Hernandezowi, ale nie dość, że napastnik Betisu uderzył tak, że piłka pozostała w polu, to na dodatek był na spalonym.

 

W innej sytuacji w porę wybił piłkę przed “16” nogą, a w doliczonym czasie drugiej połowy zrobił to głową. Przy okazji został znokautowany przez Cedrica Bakambu. Szybko się jednak pozbierał, by wznowić grę.

Szczęsny zanotował już 20. mecz bez porażki w barwach Barcelony, ale 11. czystego konta zaliczyć nie zdołał. Także na własne życzenie. Gol dla Betisu padł po potężnym strzale głową Natana, ale jednak w środek bramki. Tyle że i tak najbardziej w tej sytuacji zawalił Ronald Araujo. Kapitan Barcelony nie raczył nawet wyskoczyć do dośrodkowanej piłki i w teorii kryty przez niego stoper gości miał ułatwione zadanie.

 

Do piłkarzy, którzy po tym meczu mogą pluć sobie w brodę, należy zaliczyć też Yamala. Po tak zjawiskowym występie, jak w środę przeciwko Atletico w Madrycie, tym razem wychodziło mu dużo mniej. Aż dziw bierze, że nie został ściągnięty przed końcem spotkania.

 

W jego przypadku można mieć poważne podejrzenia, że jest po prostu za bardzo eksploatowany. W ciągu ostatnich 10 dni opuścił tylko 3 z 360 możliwych do rozegrania minut w Barcelonie. W ciągu ostatniego miesiąca — 12 z 540. Od początku lutego — 49 z 1170. 17-latek właściwie nie odpoczywa.

 

Flick trzymał go do końca meczu, tymczasem nawet godziny nie dał pograć Ferranowi Torresowi. Superrezerwowy tym razem wystąpił od pierwszej minuty. W teorii został ustawiony na lewej flance, ale de facto najczęściej operował za plecami Lewandowskiego. Nie była to współpraca udana, ale nie tylko dlatego Hiszpan musiał schodzić z boiska z nosem spuszczonym na kwintę.

 

W 29. minucie powinien był przywrócić Barcelonie prowadzenie. Po dośrodkowaniu Alejandro Balde uderzył jednak nieczysto i nie trafił nawet w bramkę. Nietypowa pozycja na boisku nie jest oczywiście usprawiedliwieniem w tej sytuacji. Ale pewnie gdyby dostał szansę gry na szpicy albo rzeczywiście na skrzydle, byłoby z niego więcej pożytku. Może nawet więcej niż z Lewandowskiego czy Yamala.

 

Emocje będą tylko rosnąć

Barcelona co prawda straciła pierwsze punkty w lidze od połowy stycznia, ale jej sytuacja i tak jest komfortowa. Nad Realem Madryt ma cztery “oczka” przewagi, a w zanadrzu mecz z tym rywalem na własnym stadionie. Z kim zresztą mieli nie wygrać, jeśli nie z Betisem, który w ostatnich 10 meczach zgromadził drugi najlepszy dorobek w lidze?

 

Już teraz wiadomo, że Barcelona z pustymi rękami tego sezonu nie zakończy. W styczniu sięgnęła po Superpuchar Hiszpanii, w porywającym stylu ogrywając w finale Real (5:2). Pewnie jeszcze w sierpniu wielu kibiców Dumy Katalonii nawet to jedno trofeum wzięłoby z pocałowaniem ręki.

 

Gdyby jednak po tak wielu znakomitych występach Blaugrana poprzestała tylko na triumfie w tych rozgrywkach, całe barcelonismo wręcz okryłoby się żałobą. Nie po to w tak widowiskowym stylu podopieczni Flicka przepłynęli niemal cały dystans, by zawieść tuż przed rozłożeniem się na plaży.

 

Z tego względu napięcie będzie tylko rosło. Ostatecznie pamięta się przecież przede wszystkim zwycięzców.