Klaudia Zwolińska rozwiązała nasz worek z medalami!

Klaudia Zwolińska rozwiązała nasz worek z medalami

Wicemistrzynię olimpijską Klaudię Zwolińską właściwie już dzisiaj można nazwać najbardziej utytułowaną zawodniczką w historii polskiego kajakarstwa slalomowego.

O tym, że jest niezwykle utalentowaną kajakarką, wiedzieliśmy od jej lat młodzieńczych, gdy osiągała sukcesy w niższych kategoriach wiekowych. Wiadomo jednak, że nie wszystkim udaje się przełożyć wyniki z rywalizacji nastolatków czy juniorów na zawody seniorskie. Zwolińska zdołała tego dokonać, choć przecież wejście w dorosłość było dla niej szczególnie trudne

Udźwignęła presję
Urodzonej w 1998 roku w Nowym Sączu zawodniczce przytrafiły się problemy zdrowotne, przede wszystkim z tarczycą. Po ciężkim okresie udało jej się pozbierać i w 2021 roku pojechać na igrzyska olimpijskie do Tokio. W Japonii zajęła piąte miejsce w K-1, co pewnie wielu uznało za przyzwoity wynik. Ona jednak mocno przeżyła tamten start, bo wiedziała, że ma potencjał, by walczyć o więcej. O podium.

Wiara w samą siebie i inwestycje w sport własnych środków zaczęły się Klaudii w ostatnim czasie zwracać. W ubiegłym roku zdobyła dwa krążki igrzysk europejskich (w kajaku i kanadyjce, czyli w K-1 i C-1) oraz medal mistrzostw świata (K-1). W tym sezonie zaczęła od mistrzostwa Europy w kajaku (K-1), a przecież z naszego kontynentu pochodzi większość czołówki światowej.

W ten sposób Zwolińska jeszcze wyżej zawiesiła sobie poprzeczkę przed igrzyskami olimpijskimi w Paryżu. Było jasne, że tylko medal ją zadowoli. Niby nic nowego, ale przed najważniejszą imprezą na świecie presja pod każdym względem jest największa. Szczególnie jeśli startuje się na jej początku, gdy reprezentacja narodowa nie ma jeszcze żadnego medalu i wypadałoby ten worek rozwiązać…

To wszystko nie wpłynęło negatywnie na najważniejszy start Zwolińskiej na podparyskim torze w Vaires-sur-Marne. Od początku pływała bardzo szybko. Owszem, pierwszy przejazd eliminacji nie wyszedł jej idealnie, miała 4 punkty karne, ale nie wpłynęło to na awans. Poprawiła się w świetnej drugiej próbie, co dało jej drugie miejsce. Także druga była w półfinale.

Apetyty rosły i zostały zaspokojone również drugim miejscem w najważniejszym przejeździe, czyli finale. Srebrny krążek w zasadzie potwierdził to, co wydarzyło się wcześniej w ME – bo Klaudia przegrała tylko z utytułowaną Australijką Jessicą Fox… Jak miało się okazać, był to jedyny medal polskiego kajakarstwa w tych igrzyskach, dopiero drugi w historii krążek olimpijski dla Polski w kajakarstwie górskim, pierwszy zdobyty przez kobietę i pierwszy w konkurencji indywidualnej!

Pozostanie w czołówce
Poprzedni medal (także srebrny) w kajakarstwie górskim wywalczyli w 2000 roku w Sydney startujący w kanadyjkowej dwójce (C-2) Krzysztof Kołomański i Michał Staniszewski. Oni po swoim życiowym sukcesie nie poszli za ciosem. Mieli wtedy po 27 lat, ale po tamtym sezonie już nic w sporcie nie osiągnęli. Staniszewski wyjechał do Kanady, a Kołomański też wkrótce zakończył karierę.

Scenariusz, wedle którego medal olimpijski z Paryża (krążka już zresztą nie ma, bo Klaudia oddała go na aukcję charytatywną, z której dochód przekazano na wsparcie osób chorych na mukowiscydozę) jest ostatnim sukcesem w karierze 25-latki, nie należy do prawdopodobnych. Można liczyć na to, że w kolejnych sezonach Zwolińska znowu będzie w czołówce niejednych zawodów w niejednej konkurencji. W wysokiej formie spokojnie może dopłynąć nie tylko do następnych igrzysk w Los Angeles (2028).

Ekspert: Mateusz Polaczyk (wicemistrz świata, mistrz Europy (K-1), olimpijczyk 2012, 2024):

Klaudia osiąga wielkie sukcesy i zdobyła medal olimpijski, co należy docenić, ale ja cenię ją przede wszystkim za to, że pozostaje normalnym człowiekiem. Od lat jeździmy razem na zgrupowania, ale pomimo dobrych wyników nie odbija jej palma. Oddała medal olimpijski w szlachetnym celu, co też pokazuje, jaką jest osobą. Myślę, że sporą część sukcesów Klaudia zawdzięcza także tacie Markowi. Woził ją wszędzie, nieraz pojawiał się na zawodach niespodziewanie. Mam do niego duży szacunek. Jedna z ksywek Klaudii to „Młoda”, bo dołączyła do naszej grupy seniorskiej jako nastolatka. Trochę czasu już minęło, ale wciąż jest młoda i ma mnóstwo możliwości. Może pojechać na igrzyska do Los Angeles, ale i do Brisbane. Teraz nie chodzi o osiągnięcie konkretnych wyników – bo większość medali już zdobyła – ale o utrzymanie się na topie. To będzie wyzwanie. Życzę jej, by przez cały czas znajdowała się na fali wznoszącej i nadal osiągała świetne wyniki. A także tego, by jakość jej treningów i przejazdów pozostała na wysokim poziomie.