Billie Jean King Cup 2024: Rok, w którym Włochy ponownie zapisały się w historii, a Polska stworzyła niezapomniane wspomnienia

Billie Jean King Cup 2024: Rok, w którym Włochy ponownie zapisały się w historii, a Polska stworzyła niezapomniane wspomnienia

 

Po ostatniej piłce Jasmine Paolini rozłożyła ręce, wydała z siebie triumfalny okrzyk i natychmiast została otoczona przez swoje włoskie koleżanki z drużyny. Kilka minut później zawodniczki, trenerzy i członkowie sztabu wciąż skakali i ściskali się w euforycznym uścisku.

 

Włochy zdobyły upragniony tytuł Billie Jean King Cup w środę w Maladze, Hiszpania, pokonując Słowację 2-0. To była ich chwila triumfu po tym, jak rok temu musiały patrzeć na radość Kanady, która świętowała swoje zwycięstwo w finałach tego prestiżowego turnieju.

 

„To był szalony rok” – powiedziała Paolini po meczu. „Zakończyć go takim sukcesem jak wygrana w Billie Jean King Cup to coś niesamowitego. Brakuje mi słów, by to opisać. Czuję się szczęśliwa, że mogłam być częścią tego zespołu i że udało nam się przywieźć ten puchar do domu”.

 

Piąty tytuł w historii Włoch

 

Był to piąty tytuł Włoch w historii tych rozgrywek. Po ponad sześćdziesięciu latach rywalizacji są oni szóstym krajem, który osiągnął pięć lub więcej zwycięstw w Billie Jean King Cup. Ostatni triumf miał miejsce w 2013 roku, kiedy Sara Errani prowadziła drużynę zarówno w grze pojedynczej, jak i deblowej. W wieku 37 lat Errani nadal odegrała kluczową rolę w tegorocznym sukcesie.

 

Jak to bywa w przypadku triumfatorów rozgrywek drużynowych, Włochy były znacznie większe niż suma ich indywidualnych talentów. Chociaż Paolini zakończyła sezon jako czwarta rakieta świata, ranking jej koleżanek z drużyny wyglądał skromniej: Elisabetta Cocciaretto była 53., Lucia Bronzetti 78., Errani 104., a Martina Trevisan 126.

 

Klucz do sukcesu – chemia i wiara

 

Rankingi pomagają przy ustalaniu rozstawień, ale nie mierzą chemii w zespole, wiary w sukces i umiejętności wykorzystywania kluczowych momentów. Włochy znalazły iskrę, która poprowadziła je do zwycięstwa.

 

Już w maju, podczas Italian Open, zawodniczki śmiały się razem przy wspólnym posiłku, zajadając grillowanego branzino z ryżem i warzywami. Ta harmonia przekładała się na wyniki.

 

Errani i Paolini były świetne na korcie w 2024 roku. Zdobyły wspólnie cztery tytuły: w Linzu, Rzymie, Pekinie oraz złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Paryżu. W finałach Billie Jean King Cup również były niepokonane.

 

Przełomowy moment tej drogi nastąpił w meczu deblowym przeciwko Polsce, kiedy to Errani wykazała się inspirującą grą przy siatce, ratując trzy piłki setowe w pierwszym secie. Włochy wygrały 7-5, a następnie wygrały kolejne sześć gemów, zwyciężając także w drugim secie tym samym wynikiem.

 

„Kiedyś grałam bardziej nerwowo” – przyznała Errani. „Tym razem nie byłam tak zdenerwowana. To było coś wyjątkowego, móc zdobyć ten tytuł razem z tym zespołem”.

 

Dominacja Włoch od początku XXI wieku

 

Wszystkie pięć tytułów Włoch zdobyły w XXI wieku. Tylko Czechy, które wygrały sześć razy, osiągnęły lepszy wynik w tym okresie. Od ostatniego triumfu Czech w 2018 roku pięć różnych drużyn sięgnęło po trofeum.

 

Przełomowy rok Jasmine Paolini

 

Paolini, która zakończyła sezon jako czwarta rakieta świata, była liderką włoskiego zespołu. Po raz pierwszy w karierze sięgnęła po tytuł WTA 1000 w Dubaju, a na turniejach wielkoszlemowych dotarła do czwartej rundy Australian Open oraz finałów Roland Garros i Wimbledonu. To dało jej rekordowy wynik 18 zwycięstw w Wielkich Szlemach – najwięcej w historii włoskiego tenisa kobiecego.

 

Była także jedyną zawodniczką, która zakwalifikowała się zarówno w singlu, jak i w deblu na finały WTA w Rijadzie.

 

Słowacja – niezapomniany turniej

 

Dla Słowacji ten turniej również był wyjątkowy. Zespół, który rok temu odpadł w kwalifikacjach z Włochami, w tym roku przeszedł przez eliminacje i dotarł do finału, pokonując po drodze m.in. USA, Australię i Wielką Brytanię. Rebecca Šramková wygrała wszystkie trzy swoje mecze singlowe, prowadząc drużynę do historycznego wyniku.

 

„Wszystkie moje zawodniczki będą teraz legendami” – powiedział kapitan Słowacji Matej Lipták. „To naprawdę wyjątkowy moment dla nich i dla naszego kraju. Każdy będzie wiedział, kto był w tej drużynie”.

 

Decydująca rola Lucii Bronzetti

 

Lucia Bronzetti, która mimo przeciętnego sezonu zdołała pod koniec roku dotrzeć do półfinałów w Monastirze i Kantonie, odegrała kluczową rolę w finałach. Jej obecność była szczególnie istotna, gdy Cocciaretto przegrała swój mecz otwarcia przeciwko Japonii.

 

Włoski zespół, mimo różnorodnych wyzwań, pokazał siłę, determinację i jedność, które doprowadziły ich na szczyt. Tegoroczny sukces na pewno zapisze się złotymi zgłoskami w historii tenisa.